Teoria paruzji mówi, że Chrystus przybędzie na ziemię i będzie rozprawiał się z wrogami przez 3,5 roku. Jedni uważają, że Chrystus już jest na ziemi, inni, że przybędzie.

Zobaczmy, czy ta nauka jest prawdziwa.

Co to jest paruzja?

Greckie παρουσία (parousía) pochodzi od czasownika παρεῖμι (pareimi, „być przy, być obecnym”). Dosłownie oznacza „przebywanie obok, obecność”, a w szerszym sensie: „przybycie, pojawienie się, przyjazd”.
W kontekście omawianego tematu, oznacza przybycie Chrystusa na ziemię.

Skąd wzięła się liczba 3 ½ roku?

Teoria paruzji mówi o 3,5 latach. Taki okres ma przebywać na ziemi Chrystus.

3,5 roku w całej Biblii ma swoje odpowiedniki. Cyfra 3,5 występuje w wielu proroctwach i oznacza prawie zawsze ten sam okres czasu, czyli: czas-czasy-połowę czasu, 1260 dni, 42 miesiące:

czas, czasy i połowa czasu (Daniela 7:25; 12:7; Objawienie 12:14),
42 miesiące (Objawienie 11:2; 13:5),
1260 dni (Objawienie 11:3; 12:6),
połowa tygodnia – 3,5 (Daniela 9:27),
3,5 dnia – śmierć proroków (Objawienie 11:9–11),
deszcz nie pada przez trzy i pół roku – Eliasz (1 Królewska 17:1; Jakuba 5:17).

Zobaczmy całe wersety.

1 a – „Czas, czasy i połowa czasu” – ta formuła występuje w Daniela 7:25; 12:7:

„Dziesięć zaś rogów – z tego królestwa powstanie dziesięciu królów, po nich zaś inny powstanie, odmienny od poprzednich, i obali trzech królów. Będzie wypowiadał słowa przeciw Najwyższemu i będzie męczył(gnębił / nękał / uciskał), będzie zamierzał zmienić czasy i Prawo, a święci będą wydani w jego ręce aż do czasu, czasów i połowy czasu” – Daniel 7:24-25.

„I usłyszałem męża ubranego w lniane szaty i znajdującego się nad wodami rzeki. Podniósł on prawą i lewą rękę do nieba i przysiągł na Wiecznie Żyjącego: Do czasu, czasów i połowy czasu. To wszystko dokona się, kiedy dobiegnie końca moc niszczyciela świętego narodu” – Daniel 12:7.

1 b – „Czas, czasy i połowa czasu” – ta formuła występuje w Objawieniu Jana.

Ucieczka kobiety na pustynię trwa 1260 dni (Obj. 12:6). Z poniższych wersetów wynika, że 1260 dni to: „czas, czasy i pół czasu” (Obj 12:14):

„I uciekła niewiasta na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga, aby ją tam żywiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni” – Objawienie 12:6.

„I dano niewieście dwa skrzydła wielkiego orła, aby poleciała na pustynię na miejsce swoje, gdzie ją żywią przez czas i czasy, i pół czasu, z dala od węża” – Objawienie 12:14.

czas to cyfra: 1 – czasy to cyfra: 2 – połowę czasu to: ½. Razem: 3 ½ czasu.
3 ½ roku to 42 miesiące, czyli 1260 dni.

2 a – Dziedziniec świątyni będzie deptany przez 42 miesiące:

„Lecz dziedziniec zewnętrzny świątyni wyłącz i nie mierz go, gdyż został dany narodom (poganom). I będą deptać święte miasto przez czterdzieści dwa miesiące” – Objawienie 11:2.

2 b – Władza bestii to 42 miesiące:

„I oddali pokłon smokowi za to, że dał bestii moc, a także bestii oddali pokłon, mówiąc: któż jest podobny do bestii i któż może z nim walczyć? I dano mu paszczę mówiącą rzeczy wyniosłe i bluźniercze, dano mu też moc działania przez czterdzieści i dwa miesiące” – Objawienie 13:4-5.

3 a – Działalność dwóch świadków to 1260 dni:

„I dam [władzę, moc] dwóm moim świadkom, którzy będą prorokować przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni ubrani w wory” – Objawienie 11:3.

3 b – Niewiasta na pustyni przez 1260 dni, czyli przez 3,5 czasów:

„I uciekła niewiasta na pustynię, gdzie ma miejsce przygotowane przez Boga, aby ją tam żywiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni” – Objawienie 12:6.

4 – Połowa siódemki/tygodnia u Daniela, to 3,5:

„I utwierdzi przymierze z wieloma — na jedną siódemkę, a w połowie siódemki zniesie ofiarę rzeźną i pokarmową. A na skrzydle obrzydliwości stanie ten, który niszczy, aż do zakończenia — a to, co postanowione, zostanie wylane na niszczącego”- Daniela 9:27.

5 – śmierć dwóch świadków przez 3,5 dni:

„A gdy dopełnią swojego świadectwa, bestia, która wychodzi z otchłani, stoczy z nimi walkę i zwycięży ich, i zabije ich. A ich trupy leżeć będą na ulicy wielkiego miasta, które w przenośni nazywa się Sodomą i Egiptem, gdzie też Pan ich został ukrzyżowany. I patrzeć będą ludzie ze wszystkich ludów i plemion, i języków, i narodów na ich trupy przez trzy i pół dnia, i nie pozwolą złożyć ich trupów w grobie” – Objawienie 11:7-9.

Czy istnieje tekst wprost mówiący, że obecność Chrystusa na ziemi potrwa 3 ½ roku?

Nie. Wersety z liczbą 3 ½ roku opisują powyższe wymienione zdarzenia.

Opisy powrotu Chrystusa (Mt 24:30-31; 1 Tes 4:16-17; 2 Tes 2:8; Ap 19:11-16) przedstawiają przybycie, zniszczenie wrogów i tysiącletnie królowanie, czyli mamy takie proroctwa:

42 miesiące władzy bestii,
koniec tego okresu, to drugi powrót Chrystusa,
pierwszy sąd,
zniszczenie wrogów i tysiącletnie rządy Chrystusa.

Nigdzie wersety nie stwierdzają, że Chrystus pozostanie widzialnie na ziemi, TYLKO przez 3 ½ roku; przeciwnie, Jego panowanie jest wieczne (Dn 7:14; Ap 11:15).

Biblia rzeczywiście używa symbolu 3 ½ roku, lecz odnosi go do okresu ucisku przed przyjściem Chrystusa.

Liczba 3 ½ to „czas, czasy i pół czasu”, jak również: 1260 dni oraz 42 miesiące. Zawsze opisuje okres ucisku ograniczony przez Boga – nie opisuje długości panowania Mesjasza.

Nie ma również wersetów biblijnych, które wskazywałyby na przyjście Chrystusa podczas rządów 10 królów.

Dzień Pański

W pierwszym rozdziale Objawienia Jana mamy ciekawą informację:

„W Duchu znalazłem się w dniu Pańskim/w dniu należącym do Pana i usłyszałem za sobą potężny głos, jakby trąby” – Objawienie 1:10.

W dniu Pańskim, Jan dostaje objawienie proroctw. Jedna z interpretacji tego wersetu jest taka, iż Jan zobaczył proroctwa, które wydarzą się w Dzień Pański, czyli, kiedy Chrystus przyjdzie na ziemię.

Kolejne wersety mówią nam również o tym dniu:

„Sami bowiem dokładnie wiecie, iż dzień Pana nadchodzi, jak złodziej w nocy” – 1 Tesaloniczan 5:2.

„A dzień Pana nadejdzie jak złodziej; wtedy niebiosa z trzaskiem przeminą, płonące żywioły rozpłyną się, a ziemia i dzieła (ludzkie) na niej nie zostaną znalezione” – 2 Piotra 3:10.

Dzień Pański, to jest dzień przyjścia Chrystusa na ziemię. Jan pisze, że „W Duchu znalazłem się w dniu Pańskim/w dniu należącym do Pana”. Z tych słów powstała teoria, iż objawienie Jana spełni się w Dzień Pański, czyli kiedy Chrystus ponownie przybędzie na ziemię.

Zauważmy, Jan nie mówi: „to wszystko dzieje się w jednym dniu Pańskim”, lecz że w duchu znalazł się w wizji, którą Bóg mu ukazał.

Proroctwa jakie dostał Jan dotyczą nie tylko czasów przyszłych. W Objawieniu mamy informacje o przeszłości świata, o teraźniejszości, w której żył Jan. Na przykład, opis siedmiu kościołów/zgromadzeń. Mamy proroctwa dotyczące przyszłości, czyli tysiącletnich rządów Chrystusa, sądu Bożego, Nowego Nieba i Nowej ziemi.

Proroctwa z Objawienia Jana nie dokonują się w 3,5 roku. Jako całość obejmują czas nie tylko od pierwszego wieku, ale również od pierwszego mocarstwa jakim był Egipt, aż po wieczność, więc nie może być zamknięte w 3,5 roku.

Pamiętajmy o tym wersecie, który wprost mówi, że Chrystus przychodzi na ziemię dwa razy. Raz już był, a drugi raz przyjdzie po rządach bestii:

„W ten sposób także Chrystus, raz ofiarowany, aby unieść/usunąć grzechy wielu, drugi raz ukaże się nie z powodu grzechu, lecz dla zbawienia tych, którzy Go gorliwie oczekują” – Hebrajczyków 9:28.

Skąd wzięła się doktryna, że Paruzja będzie trwała 3 ½ roku? Kto to rozgłosił?

Nelson H. Barbour i Charles Taze Russell uznali, że 70-ty „tydzień” z Dn 9:24-27 dzieli się symetrycznie:
- pierwsze 3 ½ roku = publiczna służba Chrystusa,
- drugie 3 ½ roku = Jego przyszła działalność po powrocie.
W książce Three Worlds and the Harvest of This World (1877) ogłosili, że niewidzialna paruzja rozpoczęła się w 1874 r. i zakończy się „żniwem” wiosną 1878 r. (dokładnie 3 ½ roku).
Chronologia była popularyzowana w czasopismach Herald of the Morning i Zion’s Watch Tower.
Po braku oczekiwanych wydarzeń w 1878 r. Russell przedłużył „czas żniwa” do 40 lat (1874–1914), a później porzucił koncepcję 3 ½-rocznej obecności.

Zobaczmy jeszcze te wersety, które mówią, że przyjście Chrystusa powiązane jest ze zmartwychwstaniem po okresie rządów ludzkich:

„A teraz Chrystus został wskrzeszony z martwych, jako pierwociny tych, którzy zasnęli. Bo skoro przez człowieka śmierć, przez człowieka też zmartwychwstanie umarłych. Jak bowiem w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni. Każdy jednak w swoim porządku: jako pierwszy Chrystus, potem ci, którzy są Chrystusowi, w czasie Jego przyjścia” – 1 Kor 15:20–23.

„Ponieważ sam Pan zstąpi z nieba z okrzykiem, z głosem archanioła i z trąbą Bożą, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi; Potem my, żywi, pozostający, razem z nimi porwani będziemy w obłokach w powietrze, na spotkanie Pana, i tak zawsze z Panem będziemy” – 1 Tesaloniczan 4:16–17.