24 Starszych i Cztery Istoty żywe. Kim są i jaką rolę pełnią?

Kim jest 24 starszych?

„Dookoła tronu (stały) dwadzieścia cztery trony, a na tych tronach siedziało dwudziestu czterech starszych/prezbiterów(4245), ubranych w białe szaty, ze złotymi wieńcami na głowach” – Objawienie 4:4.

„Dwudziestu czterech starszych padało przed Tym, który siedzi na tronie, i oddawało pokłon Żyjącemu na wieki wieków, i składało swoje wieńce przed tronem, ze słowami: Godny jesteś, Panie i Boże nasz, przyjąć chwałę i cześć, i moc, ponieważ Ty stworzyłeś wszystko, dzięki Twej woli było i zostało stworzone” – Objawienie 4:10-11.

„Wówczas upadło dwudziestu czterech starszych/prezbiterów(4245) oraz cztery stworzenia i pokłonili się Bogu, który siedzi na tronie, mówiąc: Amen, Alleluja!” – Objawienie 19:4.

„Księżyc się zarumieni, słońce się zawstydzi, bo zakróluje Pan Zastępów na górze Syjon i w Jeruzalem: wobec swych starców będzie uwielbiony” – Izajasza 24:23.

Tytusowi, prawowitemu dziecku według wspólnej wiary łaska i pokój od Boga Ojca i Pomazańca Jeszu Zbawiciela naszego. Z tego powodu pozostawiłem cię na Krecie, aby pozostałe uporządkował i ustanowił według miasta starszych(presbyterous-4245), jak ja ci zarządziłem – Tytusa 1:5.

„Wybrawszy przez nałożenie rąk im, starszych(presbyterous-4245) pomodliwszy się z postami powierzyli ich Panu w którego uwierzyli” – Dzieje 14:23.

Wyraz 4245 oznacza

Słownik internetowy biblehub:

presbýteros – właściwie, człowiek dojrzały, mający wytrawny osąd (doświadczenie); starszy, prezbiter.
NT określa, że starsi to mężczyźni. Żeńska liczba pojedyncza, presbytera, nigdy nie występuje w Biblii. Żeńska liczba mnoga, presbyteras, występuje w 1 Tm 5:2. Odnosi się to do kobiet w podeszłym wieku, tj. nie do kobiet z oficjalnym urzędem czy tytułem kościelnym.

Słownik papierowy Stronga:

ci którzy w poszczególnych miastach zarządzali sprawami publicznymi i wymierzali sprawiedliwość,
ci którzy przewodniczyli społecznościom chrześcijańskim, czyli wspólnotom ludu wierzącego. NT używa zamiennych określeń: biskupi i starsi, zwierzchnicy (prezbiterzy),
dwudziestu czterech zwierzchników w Niebiosach, zasiadających na tronach wokół Bożego tronu.

Jaką rolę pełnią starsi?

Zwróćmy uwagę na to, że starsi i Istoty żywe, mają olbrzymi zaszczyt przebywania przy Chrystusie.

Werset dziesiąty sugeruje, że starsi i Istoty żywe będą królować na ziemi, będą kapłanami:

„I zobaczyłem Baranka jakby zabitego, stojącego między tronem i czterema Istotami żywymi oraz między starszymi. Miał On siedem rogów i siedmioro oczu, które są siedmioma duchami Boga rozesłanymi na całą ziemię- Podszedł i wziął (zwój) z prawej ręki Tego, który siedział na tronie, a gdy wziął zwój, cztery Istoty żywe i dwudziestu czterech starszych upadło przed Barankiem, a każdy z nich miał cytrę i złotą czaszę pełną wonności, którymi są modlitwy świętych. I zaśpiewali nową pieśń tej treści: Godzien jesteś wziąć zwój/księgę i otworzyć jej pieczęcie, ponieważ zostałeś zabity brutalnie/zamordowany i kupiłeś dla Boga krwią Swoją ludzi z każdego plemienia i języka, i ludu, i narodu i uczyniłeś nas naszemu Bogu królami i kapłanami i będziemy królować/panować na ziemi. I zobaczyłem i usłyszałem głos wielu aniołów otaczających tron i Istot żywych i starszych, a ich liczba wynosiła miriady miriad i tysiące tysięcy;” – Objawienie 5:6-11.

W rozdziale siódmym, starszy tłumaczy Janowi, co się wydarzy:

I powiedział jeden ze starszych mówiąc mi: Kim są ci ubrani w białe, długie szaty i skąd przyszli?
I powiedział mu: Panie mój, ty wiesz. A on powiedział mi: To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i wyprali długie szaty swoje, i wybielili je we krwi Baranka” – Objawienie 7:13-14.

24 starszych, to jeszcze inna grupa świętych, niż 144 tysiące wybranych:

„I śpiewają jakby pieśń nową przed tronem i przed czterema Istotami żywymi, i przed starszymi: a nikt tej pieśni nie mógł się nauczyć prócz stu czterdziestu czterech tysięcy, którzy są wykupieni z ziemi. Są to ci, którzy nie splamili się/duchowo nie zabrudzili/duchowo nie skalali się – z kobietami; są dziewice/wierni Chrystusowi. Idą oni za Barankiem, dokądkolwiek idzie. Zostali oni kupieni spośród ludzi jako pierwociny/pierwszy plon dla Boga i dla Baranka” – Objawienie 14:3-4.

24 starszych, to zwycięscy, to słudzy Boga Najwyższego. Mają ubrane białe szaty, czyli są bez grzechu. Na ich głowach są złote wieńce/korony zwycięstwa. Siedzą na swoich tronach wokół głównego tronu należącego do Ojca i Syna. Kłaniają się Bogu i wysławiają Go.

To Postacie duchowe służące prawdziwemu Bogu.

Kim są Cztery Istoty żywe?

Cztery istoty opisane są u wielu proroków: Jana, Ezechiela, Izajasza, Daniela.

Pierwsza istota przypominała – lwa,
Druga istota to – wół.
Trzecia istota miała – ludzką twarz.
Czwarta istota to – orzeł.

„Przed tronem też (znajdowało się) jakby szkliste morze przypominające kryształ; a w środku tronu i wokół tronu — cztery żywe stworzenia/istoty żywe(2226) pełne oczu z przodu i z tyłu. Pierwsze stworzenie/istota żywa przypominało lwa, drugie stworzenie/istota żywa przypominało wołu/cielę/młodego byka, trzecie stworzenie miało jakby ludzką twarz, a czwarte stworzenie przypominało orła w locie. Każde z czterech stworzeń miało po sześć skrzydeł, a wokół i wewnątrz pełne było oczu, i bez przerwy, dniami i nocami, powtarzało: Święty, święty, święty jest Pan, Bóg Wszechmogący, który był i który jest, i który nadchodzi. A ilekroć stworzenia/istoty żywe oddały chwałę i cześć, i dziękczynienie Temu, który siedzi na tronie i żyje na wieki wieków, dwudziestu czterech starszych padało przed Tym, który siedzi na tronie, i oddawało pokłon Żyjącemu na wieki wieków, i składało swoje wieńce przed tronem, ze słowami…” – Objawienie 4:6-10.

Tutaj mamy opis podobnych istot żywych. Stały przed Bogiem i wychwalały Go.

Zostały nazwane: Serafiny:

„W roku śmierci króla Ozjasza ujrzałem Pana siedzącego na wysokim i wyniosłym tronie, a tren Jego szaty wypełniał świątynię. Serafiny stały ponad Nim; każdy z nich miał po sześć skrzydeł; dwoma zakrywał swą twarz, dwoma okrywał swoje nogi, a dwoma latał. I wołał jeden do drugiego: Święty, Święty, Święty jest JHWH Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały” – Izajasza 6:1-3.

Tutaj mamy opis tych stworzeń u proroków Ezechiela i Daniela:

„A pośród niego było coś w kształcie czterech żywych istot. A z wyglądu były podobne do człowieka, lecz każda z nich miała cztery twarze i każda cztery skrzydła. Ich nogi były proste, a stopa ich nóg była jak kopyto cielęcia i lśniły jak polerowany brąz. Pod ich skrzydłami z czterech stron były ludzkie ręce; a te cztery żywe istoty miały twarze i skrzydła. Ich skrzydła nawzajem się dotykały; ich twarze nie obracały się, gdy się posuwały, każda posuwała się wprost przed siebie. Ich oblicza wyglądały u wszystkich czterech z przodu jak twarz ludzka, z prawej strony jak twarz lwa, z lewej strony jak twarz wołu, a z tyłu jak twarz orła. Takie były ich oblicza. A ich skrzydła były rozpostarte ku górze; u każdej dwa nawzajem się dotykały, a dwa przykrywały ich ciała. Każda posuwała się wprost przed siebie; szły tam, gdzie Duch chciał, aby szły, a posuwając się nie obracały się. A pośrodku między żywymi istotami było coś jakby węgle rozżarzone w ogniu, z wyglądu jakby pochodnie; poruszało się to pomiędzy żywymi istotami. Ogień wydawał blask, a z ognia strzelały błyskawice. A żywe istoty biegały tam i z powrotem jak błyskawice. A gdy spojrzałem na żywe istoty, oto na ziemi obok każdej ze wszystkich czterech żywych istot było koło. A wygląd kół i ich wykonanie były jak chryzolit i wszystkie cztery miały jednakowy kształt; tak wyglądały i tak były wykonane, jakby jedno koło było w drugim. Gdy jechały, posuwały się w czterech kierunkach, a jadąc nie obracały się. I widziałem, że wszystkie cztery miały obręcze, wysokie i straszliwe, i były dokoła pełne oczu. A gdy żywe istoty posuwały się naprzód, wtedy i koła posuwały się obok nich, a gdy żywe istoty wznosiły się ponad ziemię, wznosiły się i koła. Szły tam, gdzie Duch chciał, aby szły, a koła wznosiły się wraz z nimi, gdyż w kołach był duch żywych istot. Gdy te szły, szły i one, a gdy te stanęły, i one stanęły; a gdy te wznosiły się ponad ziemię, wtedy i koła wznosiły się wraz z nimi, gdyż duch żywych istot był w kołach. Nad głowami żywych istot było coś w kształcie sklepienia, błyszczącego jak niesamowity kryształ, rozciągniętego w górze nad głowami” – Księga Ezechiela 1:5-22.

„Każda istota miała po cztery oblicza: pierwsze było obliczem wołu, drugie obliczem człowieka, trzecie obliczem lwa, a czwarte obliczem orła” – Ezechiela 10:14.

„Pierwsze było podobne do lwa i miało orle skrzydła. Gdy potem spojrzałem, wyrwano jego skrzydła; wtedy podniosło się z ziemi i stanęło na dwóch nogach jak człowiek i dano mu ludzkie serce” – Daniela 7:4.

Jaką rolę pełnią cztery Istoty żywe?

Tutaj, cztery istoty są pomocnikami Chrystusa, wysyłają jeźdźców do wykonania zadań:

„I zobaczyłem, jak Baranek otworzył pierwszą z siedmiu pieczęci i usłyszałem pierwsze z czterech stworzeń mówiące jakby głosem grzmotu: Przyjdź!” – Objawienie 6:1.

„A jedno z czterech istot żywych dało siedmiu aniołom siedem złotych czasz, pełnych gniewu Boga, który żyje na eony, eonów” – Objawienie 15:7.

Podsumowanie

Starsi i Istoty żywe, to Postacie duchowe służące prawdziwemu Bogu. Przebywają w Niebie przy tronie Boga. To niesamowity zaszczyt dla nich. Swoją postawą, wiernością prawdy i zachowaniem, zasłużyli sobie na tak wysoką rangę w hierarchii Nieba, w hierarchii Boga.

Starsi, jak i Istoty żywe nie tylko wychwalają Boga, ale również pomagają w spełnianiu się proroctw. Jeden ze starszych wyjaśnia znaczenie proroctw Janowi, a Istoty żywe pomagają Barankowi w wysyłaniu czterech jeźdźców do wykonania określonych zadań.

Możemy domniemywać, że każda z czterech Istot żywych, która wysyła danego jeźdźca, kontroluje co on robi, ale również pomaga, być może nawet zarządza w imieniu Chrystusa daną akcją. Zadaniem jeźdźca jest wykonać zadanie nie według swojej woli, ale dokładnie tak jak zaplanował Bóg Ojciec.